SNAC

Description

داروهای پپتیدی و داروهای پروتئینی در مقایسه با داروهای سنتی مولکولی کوچک دارای معایب زیر هستند:

– تزریق یک راه رایج تجویز داروهای پپتیدی است. ماهیت تهاجمی انطباق بیمار را کاهش می دهد.

– اکثر داروهای پپتید و پروتئین دارای زمان گردش خون کوتاه و در نتیجه نیمه عمر کوتاهی هستند. آنها مستعد تخریب درون سلولی و خارج سلولی و حذف کلیوی هستند.

– ایمنی زایی بالاتر به دلیل اندازه های بزرگ.

– نفوذپذیری کم

برای داروهای پپتیدی، یک روند توسعه بهینه سازی انتقال دارو از تزریق ناخوشایند تا مصرف خوراکی است. جدای از تغییرات کووالانسی مانند لیپیداسیون که در داروهای پپتیدی تایید شده مانند سماگلوتاید مشاهده می شود، دسته ای از مواد کمکی که به عنوان محرک جذب شناخته می شوند نیز توجه زیادی را به خود جلب می کنند.